آرشیو مهر ماه 1400

سوئيچ شبكه چيست؟ براي پاسخ به اين سوال بايد گفت كه مهم ترين اساس در شبكه هاي كامپيوتري تشكيل سيستم شبكه اي يكپارچه و منسجم مي باشد، كه توانايي انتقال هر نوع داده و اطلاعات در شبكه را داشته باشد. براي تشكيل شبكه و اتصال چندين دستگاه به يكديگر نيازمند به ايجاد راه ارتباطي مي باشد كه اين راه هاي ارتباطي يا پل هاي ارتباطي را سوئيچ شبكه ايجاد مي كند.

سوئيچ شبكه قادر به انتقال سريع و كارآمد اطلاعات و داده ها از نقاطي به نقطه ي ديگر بوده و در طي چندين سال گذشته اين ارتباطات پيشرفت هاي چشم گيري را از لحاظ سرعت و امنيت به همراه داشته است. همين امر باعث شده تا سوئيچ ها با قابليت هاي گسترده و مدل هاي متفاوت توليد و به بازار تجهيزات شبكه عرضه شده اند.
سوئيچ شبكه سخت افزاري است كه ساير تجهيزات مانند سرور، دوربين هاي مداربسته، كامپيوترها و … را براي دريافت و ارسال داده، به شبكه متصل مي كند. سوئيچ، بسته ها را از يك مبدأ گرفته و آن ها را به مقصد مورد نظر مي رساند. اين دستگاه ها بر روي لايه ي 2 يا لايه ي 3 در مدل OSI كار مي كنند.

اساس كار سوئيچ ها Mac Address بوده و مي توانند بر حسب مك آدرس تصميم بگيرند يك بسته را از كدام پورت خود ارسال كنند. در حقيقت سوئيچ ها داراي جدولي از مك آدرس ها مي باشند (Mac Address Table) كه بر اساس اين جدول بسته ها را از پورت هاي مشخص ارسال مي كنند.

به اين صورت كه وقتي دستگاه ارسال كننده اطلاعاتي را به سوئيچ مي‌فرستد، مك آدرس مبدا از آن خوانده شده و در صورت نبودن در جدول، به جدول اضافه مي‌شود. از طرفي مك آدرس مقصد هم در اين فريم وجود دارد. سوئيچ، آن را در جدول مك آدرس جستجو مي‌كند و اگر تطابقي با آن در جدول پيدا كند، داده را به آن پورت مي‌فرستد. اما اگر تطابقي يافت نشد بسته را به تمام پورت‌ها به جز پورت فرستنده مي‌فرستد ولي فقط گيرنده، آن را دريافت مي‌كند و بقيه آن را Fail مي‌كنند.

به مرور زمان جدول مك آدرس به‌روز و كامل مي‌شود و هرگاه دستگاه جديدي به سوئيچ وصل شود، مك آدرس آن هم به جدول اضافه خواهد شد.

سوئيچ شبكه در مقايسه با هاب و روتر:

از لحاظ ظاهري سوئيچ هاي شبكه تا حدودي به هاب ها شباهت دارند اما برخلاف آنها هنگام دريافت بسته هاي اطلاعاتي آنها را به كليه پورت ها منتقل مي كند. به طور كلي سوئيچ ها مبدأ و مقصد هر كدام از ديتاها را مشخص كرده و آنها را به مقصد مشخص شده ارسال مي كنند. به همين دليل است كه سوئيچ هاي شبكه بسيار كاربردي تر از هاب ها هستند.

روترها و سوئيچ هاي شبكه از لحاظ عمكرد بسيار به يكديگر شباهت دارند اما روترها توانايي اتصال به شبكه هاي خارج از محدوده را دارند. البته در سوئيچ هاي لايه 3 نيز اين قابليت وجود دارد ولي با روترها قابل مقايسه نيستند.

انواع سوئيچ شبكه:

به طور كلي سوئيچ هاي شبكه به چند دسته زير تقسيم مي شوند:

1. سوئيچ غيرمديريتي – Unmanaged
2. سوئيچ مديريتي – Managed
3. سوئيچ Fixed
4. سوئيچ ماژولار – Modular Switches
5. سوئيچ Stackable
6. سوئيچ PoE
7. سوئيچ فيبرنوري
8. سوئيچ ديتاسنتر
9. سوئيچ صنعتي

1ـ سوئيچ هاي غير مديريتي (Unmanage):

از سوئيچ هاي غير مديريتي براي شبكه هاي كوچك مانند شبكه هاي خانگي استفاده مي شوند. اين سوئيچ ها به ساير دستگاه‌هاي موجود در شبكه متصل و سبب ايجاد ارتباط ميان آنان مي گردد اين ارتباط مي ‌تواند ميان دو كامپيوتر و يا يك كامپيوتر با دستگاه‌هايي مانند پرينتر باشد. به طور مثال زماني كه شما نياز به چند پورت اضافي داريد اين سوئيچ ها مي‌توانند انتخاب بسيار خوبي باشند.

اين دستگاه همانطور كه از نامش پيداست نيازي به مانيتورينگ مداوم نداشته و همچنين نيازي به هيچگونه راه اندازي اوليه ندارد. در واقع مي توان گفت آنها مقرون به صرفه ترين سوئيچ هاي شبكه محسوب مي شوند. از جمله سوئيچ هايي كه در اين دسته قرار مي گيرند سوئيچ هاي سري 110 شركت سيسكو مي باشند. سوئيچ هاي سري 110 سيسكو نمونه هاي خوبي از اين دسته هستند.

2ـ سوئيچ هاي مديريتي (Manage):

برخلاف سوئيچ هاي Unmanaged اين سوئيچ ها قابل تنظيم هستند؛ به همين دليل مي توانند عملكرد يك شبكه را ارتقاء دهند كه البته خود به دو دسته Smart switches و Enterprise switches تقسيم مي شوند.

• Smart switches:

اين دسته از سوئيچ هاي سيسكو در مقايسه با ساير سوئيچ هاي مديريتي مقياس كمتري داشته و براي شبكه هايي كه از انتقال داده و تخصيص داده هاي گيگابيت پشتيباني مي كند مناسب هستند.

سطح امنيتي اين سوئيچ ها كم تر از ساير دستگاه هاي مي باشد با اين حال از احراز هويت 802.1x و تعداد محدودي از ACL ها استفاده مي‌نمايند.سوئيچ هاي سري 250 و 220 سيسكو نمونه هاي خوبي از اين دسته به شمار مي روند.

• Enterprise switches:

اين دسته از سوئيچ ها داراي قابليت‌هاي وسيعي مديريتي مي‎ باشند و جزء سوئيچ هاي كاملا مديريتي شناخته مي‌شوند. اين دستگاه‌ها بيشتر در شركت‌هاي بزرگ كه داراي تعداد زيادي اتصال ، نود ، سوئيچ و پورت هستند استفاده مي‌شوند.

به دليل همين ويژگي‌ها، اين دسته از سوئيچ ها نسبت به سايرين متمايز بوده و همچنين از قيمت بالاتري نيز برخوردار مي باشند. سوئيچ هاي سري 2960 سيسكو نمونه هاي خوبي به شمار مي روند.

3ـ سوئيچ Fixed:

از رايج ترين سوئيچ هاي شبكه در بازار هستند كه پورت ثابتي دارند. تعداد پورت در آنها 8، 16، 24 و .. بوده و از لحاظ سرعت انواع مختلفي دارند. اما داراي حداقل سرعت ۱Gbps هستند با انواع اتصال RJ45 هستند. ولي سوئيچ هايي با سرعت ۱۰Gbps و ۴۰Gbps هم خواهيد ديد.

اين سوئيچ ها مديريتي و غير مديريتي با هر شبكه با هر اندازه اي مانند شبكه‌هاي خانگي، شبكه‌هاي سازماني و بزرگ، دفاتر و شعبات، شركت‌هاي متوسط و كوچك و استارتاپ‌ها سازگار مي باشند.

4ـ سوئيچ ماژولار:

اين قابليت در سوئيچ هاي شبكه سبب ارتقاء آن و افزودن پورت هاي بيشتر و افزايش كارايي خواهد شد. از لحاظ اندازه از سوئيچ هاي ثابت بزرگتر بوده و البته گران تر نيز هستند. اكثر سوئيچ هاي شبكه با قابليت ماژولار بودن در لايه 3 قرار دارند و مي توان از آنها به عنوان روتر نيز استفاده كرد.

5ـ سوئيچ Stackable:

اين سوئيچ هاي شبكه تركيبي از سوئيچ ثابت و ماژولار است يعني برخي مدل‌هاي سوئيچ fixed مي‌توانند با ديگر سوئيچ‌هاي هم مدلشان تركيب شوند. اين سوئيچ هاي fixed با كابل مخصوصي از قسمت پشت به هم وصل مي‌شوند و با هم كار مي‌كنند به طوري كه انگار يك سوئيچ داريم اما با تعداد پورت بيشتر.

مثلا سوئيچ سيسكو سري ۳۵۰X از سوئيچ هايي هستند كه هم مي‌توانند به صورت مستقل استفاده شوند و هم به صورت stacked. شركت‌هايي كه نمي‌خواهند هزينه زيادي بابت سوئيچ ماژولار بپردازند از سوئيچ هاي stackable استفاده مي‌كنند و بر اساس نيازهايشان آن را توسعه مي‌دهند.

6ـ سوئيچ PoE:

سوئيچ‌هاي POE در واقع سوئيچ‌هايي هستند كه از قابليت Power over Ethernet بهره مي‌برند. قابليت Power over Ethernet به اين معني است كه داده و Power (برق) از طريق همان كابل شبكه قابل انتقال هستند. پس دستگاه نيازي به تامين برق از طريق آداپتور و يا صورت‌هاي ديگر ندارند.

اين ويژگي در شبكه‌هاي بزرگ كه دستگاه‌هاي مانند آي پي فون و اكسس پوينت و ديگر دستگاه‌هاي POE Support را دارا مي‌باشند بسيار مفيد و كار آمد است، از طرف ديگر هزينه‌هاي كابل كشي برق اضطراري را در بسياري از دستگاه ها كاملا از بين خواهد برد كه خود باعث صرفه جويي بسياري در هزينه‌هاي اوليه شبكه مي‌شود.

7ـ سوئيچ فيبر نوري:

در واقع يك سوئيچ فيبر نوري سوئيچي است كه با شبكه فيبر سازگار مي باشد. اين سوئيچ ها فناوري ايجاد يك شبكه فيبري يكپارچه را فراهم مي آورند، كه در حال حاضر جزء مهمترين بخش شبكه هاي ذخيره سازي ديجيتال محسوب مي شوند.

اتصال سوئيچ ها با هم از طريق كابل هاي فيبر نوري و استفاده از پورت هاي استاندارد انجام مي شود. تنها تفاوت ميان اين سوئيچ ها و ساير سوئيچ هاي اترنت در پورت آنان است، به طوري كه سوئيچ هاي فيبر نوري داراي پورت هاي فيبر نوري مي باشند.

از جمله سوئيچ هاي فيبر نوري سيسكو مي توان به سوئيچ سيسكو مدل WS-C3850-12S-S، WS-C3850-12S-E، WS-C3850-12XS-S، WS-C3850-24XS-S، WS-C3750G-12S-S اشاره كرد.

8ـ سوئيچ ديتاسنتري:

سوئيچ هاي ديتاسنتري ويژگي‌هاي خاصي دارند تا بتوانند كارايي و سرعت بسيار بالا، ظرفيت بيشتر در پورت، امنيت، QoS و غيره را فراهم كنند. بهترين نمونه از سوئيچ هاي ديتاسنتري سوئيچ سيسكو سري Nexus است. با اين سوئيچ ها مي‌توان مجازي سازي و مفهوم SDN – Software Defined Network را به راحتي پياده سازي كزد.

9ـ سوئيچ صنعتي سيسكو :

سوئيچ‌هاي اترنت صنعتي يكي از انواع سوئيچ شبكه است كه در شبكه‌هاي بزرگ به كار مي‌روند. اين سوييچ‌ها قابليت كار كردن در دماهاي بالا را دارند. در محيط هاي صنعتي استفاده از سوييچ هاي صنعتي اترنت، شبكه‌اي قابل اطمينان را ايجاد مي كنند چرا كه مي توانند در شرايط سخت جوي به خوبي كار كنند.

سوئيچ شبكه صنعتي در موقعيت‌هاي مكاني مختلف شبكه مانند طبقات مختلف يك ساختمان، كنترل ترافيك و ارسال ديتا عملكرد قابل اطميناني دارند.

سوئيچ هاي صنعتي علي الخصوص براي اتصالات متفاوت شبكه همچون توزيع انرژي در شعبه هاي الكتريكي و همچنين نظارت و كنترل عملكرد دوربين هاي امنيتي استفاده مي شوند. براي مثال سوئيچ صنعتي سيسكو مدل  IEM3000-4PC، سوئيچ صنعتي سيسكو مدل IE-3000-4TC و سوئيچ صنعتي سيسكو IE-3000-8TC Cisco اشاره كرد.

مهم : در واقع مي توان گفت تفاوت كليدي ميان سوئيچ هاي مديريتي و غير مديريتي همان توانايي پيكربندي آن مي باشد.

منبع : سوئيچ چيست

كابل شبكه از عناصر اصلي و الزامي شبكه هاي كامپيوتري به شمار مي رود. درواقع اين كابل ها سبب ارتباط ميان دستگاه هاي مختلف در شبكه مانند سرورها، سوئيچ شبكه، روترها، كامپيوترهاي مختلف، ساير تجهيزات براي انتقال اطلاعات مي گردند.

كابل شبكه به مجموعه سيم هايي از جنس مس يا شيشه گفته مي‌شود كه براي اتصال و انتقال داده و اطلاعات استفاده مي‌شود. پس كابل ها رسانه‌اي هستند كه داده‌ها در آن جريان دارند و اطلاعات از دستگاهي در شبكه به دستگاه ديگري منتقل مي‌شود. 

اين كابل ها داراي تنوع زيادي در رنگ و جنس با يكديگر هستند كه ما در اين مقاله مي خواهيم به طور كامل در رابطه با آنان صحبت كنيم.

تاريخچه كابل شبكه:

ايده ارتباطات ديجيتالي در سال ۱۸۴۴ توسط ساموئل مورس و اختراع تلگراف ارايه شد. شايد در نگاه اول با آنچه كه ما امروز داريم بسيار متفاوت باشد اما اساسا يكي است. تفاوت مهم آنها سرعت آنهاست. در اواسط قرن ۱۹ در هر ثانيه حداكثر دو يا سه خط و نقطه در تلگراف ارسال مي‌شد اما اكنون سرعت به بيش از يك گيگابيت رسيده است.

پس از تلگراف، مخترع فرانسوي به نام اميل بودات، ماشين چاپ تلگراف Teletypewriter را ارايه داد كه در آن از كيبورد و كد پنج بيتي استفاده مي‌شد و پيام هاي تلگرافي به صورت مجازي، ارسال و دريافت مي‌شد. هنوز هم در ارتباطات سريال، از Baud Rate برگرفته از نام Baudot، استفاده مي‌شود.

در سال ۱۹۶۶ كدهاي ۷ بيتي كه ۱۲۸ كاراكتر را پوشش مي‌داد توسط شركت‌هاي امريكايي ارايه شد و بعد آن IBM كد ASCII را كه ۸ بيتي است ارايه داد كه آن هم ۲۵۶ كاراكتر را پوشش مي‌داد و و به Extended ASCII معروف شد.

در چهل سال اخير است كه سرعت ارتباطات بيشتر شده و نياز به برقراري ارتباط سريع بين كامپيوترها بيشتر شده است. استانداردهاي مختلفي در اين زمينه ارايه شده اما آنچه مسلم است اين است كه افزايش سرعت به تجهيزات بهتر و سريعتر شبكه و كابل ها و سخت افزارهاي ارتباطي بهتر نياز دارد. هر آنچه در زمينه تمام تجهيزات شبكه لازم داريد را از فالنيك بخواهيد.

ـ كابل هاي Cat1: 

اين كابل ها در سال 1985 ارائه شده و براي انتقال صدا در سيستم هاي تلفني استفاده مي شود. لازم به ذكر است اين كابل ها از ترافيك شبكه هاي كامپيوتري پشتيباني نمي كند. كابل هاي Cat1 با حداكثر پهنا­ي باند 1 مگاهرتز و سرعت 1 مگابيت بر ثانيه براي سيستم تلفن ­هاي قديمي، ISDN و مودم به كار مي ­رود.

ـ كابل هاي Cat2:

اين كابل ها داراي 4 سيم است كه دو به دو به هم تابيده شده اند و در شبكه هاي Token ring استفاده مي شوند. كابل هاي Cat2 داراي حداكثر پهنا­ي باند 4 مگاهرتز و سرعت 4 مگابيت بر ثانيه مي باشد. استفاده از اين نوع كابل ها چندان رايج نيست و ممكن است تنها در سيستم‌هاي تلفني قديمي ديده شود و از استانداردهاي TIA/EIA-568 پشتيباني نمي‌شود.

ـ كابل هاي Cat3:

اين كابل ها داراي 4 جفت سيم مسي به هم تابيده است كه در شبكه Token ring و ۱۰BaseT استفاده مي شود تا سرعت 10Mbps پشتيباني مي كند. كابل هاي Cat3 تا مسافت 100 متر را پشتيباني مي كنيد. حداكثر پهناي باند در كابل Cat3 UTP برابر با ۱۶ مگاهرتز است.

ـ كابل هاي Cat4:

اين كابل ها نيز داراي 4 جفت سيم مسي به هم تابيده شده است كه اغلب در شبكه هاي Token Ring استفاده مي شود و از سرعت 10Mbps پشتيباني مي كند. البته اين نوع كابل ها به ندرت امروزه استفاده مي شود.

ـ كابل Cat5:

اين كابل ها داراي 4 جفت سيم مسي بوده كه همراه با سوكت RJ45 همراه است. تفاوت اين كابل ها با كابل هاي قبلي اينكه كابل هاي Cat5 تا سرعت 100Mbps را پشتيباني مي كنند و حداكثر پهناي باند آن 100 مگاهرتز مي باشد و در شبكه هاي Token Ring و Fast Ethernet استفاده مي شود. همچنين از اين كابل براي فواصل بيش از 100 متر نمي توان استفاده كرد زيرا شبكه دچار اختلال خواهد شد.

ـ كابل Cat5e:

اين كابل شبكه داراي سرعت 1Gbps و پهناي باند 100 مگاهرتز و براي شبكه هاي Ethernet، Fast Ethernet و Gigabit Ethernet استفاده مي شود.

ـ كابل Cat6:

اين كابل ها داراي حداكثر پهناي باند 250 مگاهرتز است و در شبكه هاي Gigabit Ethernet و 10Gigabit Ethernet استفاده مي شود. اين كابل ها فاصله 55 متري را با سرعت 10Gbps و فواصل صد متري را با سرعت 1Gbps پشتيباني مي كند.

تفاوت ميان كابل هاي Cat6 و كابل هاي Cat5e در جداكننده هاي فيزيكي است كه بين چهار جفت سيم قرار گرفته و سبب كاهش تداخل الكترومغناطيسي مي گردد. هنگام استفاده از اين كابل ها بايد دقت كنيد كه ساير اجزا مانند سوكت ها، پچ پنل ها و پچ كوردها نيز بايد از اين استاندارد پشتيباني كنند.

ـ كابل Cat6a:

اين كابل در سال 2009 به بازار آمد و همانند Cat6 در شبكه هاي Gigabit Ethernet و 10Gigabit Ethernet استفاده مي شود. كابل هاي Cat6a سرعت 10Gbps و حداكثر پهناي باند 500 مگاهرتز را پشتياني مي كند.

ـ كابل Cat7:

اين كابل ها در شبكه هاي Gigabit Ethernet و 10Gigabi Ethernet استفاده مي شود. كابل هاي Cat7 سرعت 10Gbps و پهناي باند 600 مگاهرتز را پشتيباني مي كنند. از اين كابل ها براي ديتاسنترها براي برقراري ارتباط ميان سرورها، سوييچ هاي شبكه و دستگاه هاي ذخيره ساز استفاده مي شود.

ـ كابل Cat8:

اين كابل ها داراي سرعت سرعت انتقال 40Gbps و پهناي باند 2000 مگاهرتز مي باشد. حداكثر طول پشتيباني توسط اين كابل ها 30 متر مي باشد. همين امر موجب شده است كه Cat8 قيمت بالاتري نسبت به نسل‌هاي پيشين خود داشته باشد و به همين دليل مورد توجه شبكه‌هاي نيازمند سرعت و پهناي باند بسيار بالا، قرار گرفته است.

انواع كابل شبكه بر اساس جنس:

دو نوع اصلي كابل در شبكه هاي LAN وجود دارد:

ـ كابل شبكه مسي:

كابل هاي مسي، سيگنال را با استفاده از جريان الكتريكي و ولتاژ منتقل مي كنند. اكثراً از اين كابل ها در سيم كشي ها كوتاه مانند فواصل بين كامپوترها و داخل داكت ها استفاده مي شود. لازم به ذكر است كه هر چه ميزان مس به كار رفته در اين كابل ها بيشتر باشد، پهناي باند آن نيز بيشتر خواهد شد.

انواع كابل مسي عبارتند از:

1. كابل كواكسيال كه شامل Thinnet و Thicknet است و در صنايع بيشتر استفاده مي‌شود. 
2. كابل زوج سيم به هم تابيده Twistet Pair كه شامل دو نوع است كه مفصل در بالا آن را بررسي كرديم.

ـ كابل شبكه فيبر نوري:

فيبر نوري از جنس شيشه (يا پلاستيك) است كه سيگنال هاي نوري در آن حركت مي كنند. بعد از آن روكش بعدي كه از جنس شيشه يا پلاستيك مي باشد و داراي ضريب شكست متفاوتي است كه باعث برگشت نور منعكس شده به داخل هسته مي شود. فيبر نوري معمولا توسط Coting كه يك لايه ي محافظتي در برابر شرايط محيطي است، پوشيده شده است.

معرفي انواع كابل شبكه:

انواع كابل مورد نياز شبكه يا به عبارتي كابل شبكه LAN، عبارتند از كابل زوج به هم تابيده Twisted Pair، كابل Unshielded Twisted يا UTP، كابل كواكسيال Coaxial، كابل چند جفتي Multi Pair. رسانه ديگري به نام بي سيم و وايرلس هم داريم كه به عنوان واي فاي شناخته مي‌شود.

معرفي كابل هاي Twisted Pairs (زوج تابيده شده):     

اين كابل ها به عنوان پركاربردترين كابل ها در شبكه به حساب مي آيند و كليه شبكه هاي كامپيوتري توسط اين كابل ها به هم متصل مي شوند. زوج هاي تابيده شده از لحاظ ساختار داراي انواع مختلفي هستند كه مهمترين آنها شامل:

ـ كابل Unshielded Twisted pair يا UTP:

كابل هاي UTP كابل هايي هستند كه در آن هيچ گونه شيلد و فويلي استفاده نشده است. اين كابل ها يكي از پركاربردترين كابل هاي استفاده شده در شبكه هاي مخابراتي و كامپيوتري است به طوري كه علاوه بر شبكه هاي كامپيوتري در سيستم هاي تلفن نيز از آنها استفاده مي گردد.

نام استاندارد اين نوع كابل شبكه U/UTP است.

ـ كابل Shielded Twisted Pair يا STP:

كابل Shielded Twisted Pair يا STP كه زوج به هم تابيده شيلد دار است و در شبكه هاي توكن رينگ و Gigabit Ethernet كاربرد دارد. در حال حاظر اين نوع كابل در نصب و راه اندازي شبكه استفاده نمي شود و منسوخ شده است. كابله اي STP يا شيلد دار كابل هايي هستند كه به منظور كاهش تداخل الكترومغناطيسي (EMI) يا همامن نويز، در آنها از شيلد استفاده شده است. براي مثال در كابل كشي فواصل طولاني و يا وقتي كابل شبكه قرار است نزديك ميدان هاي مغناطيسي مثل كابل برق قرار گيرد.

فويل در ساختار كابل شبكه STP براي جلوگيري از نويز و شيلد براي تخليه اثرات القايي و الكتريسيته ساكن به سيستم ارت، قرار مي‌گيرد.

۷ نوع كابل شبكه شيلد دار يا STP داريم:

1. در كابل شبكه U/FTP يك فويل دور هر جفت سيم وجود دارد.
2. در كابل شبكه F/UTP يك فويل دور چهار جفت سيم يعني كل سيم ها وجود دارد.
3. در كابل شبكه S/UTP يك شيلد دور چهار جفت سيم يعني كل سيم ها وجود دارد.
4. در كابل شبكه SF/UTP يك شيلد و يك فويل، دور چهار جفت سيم يعني كل سيم ها وجود دارد. به آن STP هم گفته مي‌شود.
5. در كابل شبكه S/FTP يك فويل دور هر جفت سيم و يك شيلد دور چهار جفت سيم يعني كل سيم ها وجود دارد.
6. در كابل شبكه F/FTP يك فويل دور هر جفت سيم و يك فويل دور كل سيم ها وجود دارد.
7. در كابل شبكه SF/FTP هم محافظ بافته شده و هم فويل دور سيم ها وجود دارد و هر جفت سيم هم فويل دارد. براي استفاده در شبكه هايي كه امنيت و اهميت بالا دارند استفاده مي‌شود و البته گران ترين نوع كابل شبكه است.

منبع : انواع كابل در شبكه

روترها بخش مهمي از تكنولوژي هايي هستند كه امروزه ما در زندگي روزمره خود از آن استفاده مي كنيم. اما متاسفانه دقيقا ضرورت وجود آنها را درك نكرده و كارايي آنها را نمي دانيم. در حقيقت بسياري از افراد در رابطه با عملكرد روتر ها و تفاوت آنها با مودم ها، سوئيچ هاي شبكه و هاب ها چيزي نمي دانند. خوشبختانه ما در اين مقابله در رابطه با روترها توضيحات كاملي خواهيم داد تا شما بهتر بتوانيد درك درستي از اين دستگاه ها داشته باشيد.

در واقع روتر ها روترها وظيفه دارند تا داده‌ها را بين شبكه‌هاي مختلف مسيريابي و منتقل كنند. اگر ما فقط يك شبكه داشته باشيم كه در يك محدوده و رنج IP فعاليت مي‌­كند، و اگر فعاليت كاربران در درون شبكه باشد و با خارج از شبكه ارتباطي صورت نگيرد، نيازي به استفاده از روتر نيست. همچنين اين روترها مي توانند به صورت نرم افزاري و سخت افزاري مورد استفاده قرار گيرند اما يك تفاوت عمده ميان اين دو وجود دارد و آن اين است كه روترهاي نرم افزاري، توان و پايداري روترهاي سخت افزاري را ندارند.

نحوه عملكرد روتر در شبكه:

روترها در مدل osi در لايه سوم شبكه يا همان network كار مي‌كنند. لايه نتورك قلب يك شبكه است. روترها گاهي دو شبكه محلي را به هم وصل مي كنند (LAN 2 LAN) و گاهي بين يك شبكه گسترده و شبكه محلي (LAN 2 WAN) قرار داده مي‌شوند.

نحوه عملكرد روتر در شبكه به اين صورت است كه روترها دستگاه ها را در يك شبكه به وسيله انتقال بسته هاي اطلاعاتي به يكديگر متصل مي نمايد. اين اطلاعات را مي توان بين دو دستگاه و يا يك دستگاه به اينترنت ارسال كرد. روتر ها اين كار را با اختصاص يك آدرس IP محلي به هر يك از دستگاه ها در شبكه انجام مي دهد. اين كار انتقال اطلاعات را در شبكه تضمين كرده و از هدر رفتن آن در شبكه جلوگيري مي نمايد.

براي اين كه نقش روترها را در شبكه بهتر درك كنيد داده ها را به عنوان يك بسته در نظر بگيريد كه جهت ارسال به آدرس نياز دارد تا به دست گيرنده درست برسد. شبكه كامپيوتري شما مانند يك جاده است به همين دليل دانستن موقعيت مكاني در آن به دليل وسعت زياد كافي نيست. بسته هاي اطلاعاتي به راحتي مي توانند به صورت محدود و يا به آدرس اشتباهي بروند.

روتر ها با اختصاص IP بسته ها را به آدرس درست هدايت مي كنند. همچنين قادر هستند كه كليه بسته هاي اطلاعاتي را ارسال و يا حتي به فرستنده بازگردانند. اين ارسال اطلاعات به سرعت انجام شده به طوري كه اصلا متوجه نخواهيم شد.

نحوه عملكرد روترها :

عمليات روتينگ به معناي فرآيند ارسال داده IP از يك شبكه به شبكه ديگر است. در واقع روتر ها دستگاه هايي هستند كه به شبكه متصل شده و كار انتقال داده را انجام مي دهند. روترها در واقع به 2 بال شبكه (NIC) متصل هستند كه يك بال به يك شبكه و ديگري به شبكه ديگر متصل است. در واقع اين دستگاه ها مي توانند تعداد شبكه هاي زيادي را به يكديگر متصل نمايند و براي آنها يك NIC در نظر بگيرد.

پيكربندي دو شبكه با يك روتر بسيار آسان است. مانند شكل زير:

اما زماني كه شبكه ما بزرگتر و در نتيجه تعداد روتر ها بيشتر مي شود شرايط كمي پيچيده تر خواهد شد. براي مثال زماني كه ما مي خواهيم سه شبكه را توسط روتر يه يك ديگر متصل نماييم دو روش وجود دارد:

1ـ يكي از روش ها اين است كه اين سه شبكه را توسط دو روتر يه يك ديگر متصل نماييد. مانند شكل زير:

در اين روش زماني كه روتر B يا A غير فعال مي شود هيچ مسيري وجود ندارد كه زير شبكه A به زير شبكه C برسد. بنابراين جهت انتقال اطلاعات از زير شبكه A به زير شبكه C نياز به فعال بودن هر دو روتر A و B مي باشد.                       

2ـ يكي ديگر از روش ها اتصال سه شبكه به وسيله 3 روتر مي باشد. مانند شكل زير:

كار روترها تنها انتقال اطلاعات در شبكه نمي باشد. در واقع آنها همواره به دنبال سريعتر مسير جهت انتقال اطلاعات هستند.

در اين روش جهت رسيدن به زير شبكه C دو مسير وجود دارد: 1ـ به طور مستقيم از زير شبكه A به C برود.2ـ از طريق زير شبكه B به زير شبكه C برسد. قطعا اين كار به دليل سرعت بيشتر به طور مستقيم از زيرشبكه A به C انجام مي شود. حال اين سوال پيش مي آيد يك روتر چگونه اين مسير را تشخيص مي دهد؟

روترها اين كار را با استفاده از ارزش متريك تشخيص مي داند. هر كدام از اين مسيرها داراي يك ارزش متريك اختصاص داده شده مي باشند. ارزش متريك درواقع يك مقدار ترجيحي مي باشد. در اين جا دو مسير وجود دارد كه يكي از آنها داراي ارزش متريك كمتري مي باشد، به همين دليل روتر انتقال را از طريق كمترين ميزان انجام مي دهد.

تفاوت روتر با مودم چيست:

از آنجايي كه امروزه مودم ها بسيار پيشرفته شده و داراي برخي از ويژگي هاي روتر ها هستند، ايجاد تمايز ميان اين دو بسيار مشكل شده است. اما افرادي كه روزهاي اوليه اينترنت را به ياد دارند كاملا به تفاوت ميان اين دو آشنا هستند.

جهت اتصال به اينترنت نياز به مودم داشته و جهت اتصال چندين دستگاه در شبكه و يا حتي خود مودم نياز به روتر خواهيد داشت. در واقع روتر ها اطلاعات را ميان چند دستگاه و حتي مودم انتقال مي دهند. مودم كانالي جهت انتقال اطلاعات از طريق اينترنت مي باشد.

تفاوت سوييچ شبكه با روتر چيست:

همانطور كه در مقاله سوئيچ شبكه چيست گفته شد، سوئيچ شبكه وظيفه دارد تا ديتاها را در درون شبكه جابه جا كنند، كه به اين فرآيند سوئيچينگ گفته مي شود. اما سوئيچ ها توانايي اين را ندارند كه ديتاها را بين شبكه هاي ديگر تبادل كنند.

آنها مي‌توانند درون يك Broadcast Domain داده‌ها را انتقال دهند. هر شبكه بر اساس نوع ساختار و طراحي كه دارد شامل محدوده اي از IP‌ها است، به هر رنج IP در شبكه Broadcast Domain گفته مي‌شود.

تفاوت روتر و هاب چيست:

به طور كلي مي توان گفت هاب و سوييچ هردو ارسال و دريافت داده را در يك شبكه ي محلي برعهده دارند و قادر به ارسل ديتا به خارج از شبكه خود نمي باشند و دليل اين موضوع اين است كه نمي توانند IP Address ها را ببينند و مسير يابي كنند و اينجاست كه بايد از ديوايسي به نام Router استفاده نمود.

هاب و سوئيچ براي ايجاد يك شبكه طراحي شده اند در صورتي كه وظيفه ي روتر اتصال شبكه هاي ايجاد شده توسط هاب و سوئيچ شبكه به يكديگر مي باشد.

تفاوت ميان روتر بي سيم و كابلي :

تفاوت ميان روتر بي سيم و كابلي در نوع اتصال آن مي باشد. يك روتر سيمي تنها داراي پورت هاي كابل شبكه است، در حالي كه يك روتر بي سيم (همچنين به عنوان يك روتر Wi-Fi شناخته مي شود) شامل آنتن ها و يك آداپتور بي سيم است كه اجازه مي دهد دستگاه ها بدون كابل برق وصل شوند. اكثر مودم ها و روتر ها شامل پورت هاي LAN و آنتن هستند.

انواع روش هاي مستريابي يا Routing در روتر:

به طور كلي دو روش مسيريابي در روترها وجود داريد كه شامل:

• مسيريابي استاتيك يا Static Route
• مسيريابي دايناميك يا Dynamic Route

ـ مسيريابي استاتيك يا Static Route:

در اين روش از مسيريابي مدير شبكه مي تواند به صورت دستي مسيرهايي را براي روتر تعريف نمايد. يعني در اين روش جدول مسيريابي به صورت دستي ايجاد شده و كاملا واضح است كه اين روش براي شبكه هايي با تعداد روتر كم مناسب خواهد بود. زيرا اگر بخواهيد تغييري را در روتري ايجاد كنيد مي بايست تنظيمات ساير روترها را نيز به صورت دستي تغيير دهيد.

ـ مسيريابي دايناميك يا Dynamic Route:

در اين روش روتر بر اساس پروتكل هاي مسيريابي كه توسط مدير شبكه تنظيم شده است، بهترين مسير را انتخاب مي­‌كند. مسيريابي دايناميك به روترها اجازه مي‌دهد به وسيله پروتكل هاي روتينگ همديگر را شناسايي كنند و مسيرهاي شبكه را ايجاد و تنظيم كنند. پروتكل هاي مسيريابي به روتر كمك مي­‌كنند تا بهترين مسير را براي انتقال بسته‌ها انتخاب كنند. برخي از پروتكل هاي مسيريابي عبارتند از: OSPF – EIGRP– RIP-IS IS و غيره.

برترين روتر هاي شبكه در ايران:

شركت هاي مختلفي در كل جهان روترهاي شبكه را توليد و به بازار عرضه مي كنند اما در اين ميان سه برند ميكروتيك، دي لينك و سيسكو از سايرين معروف تر بوده و بيشترين تقاضا را دارند. حال دراين ميان روتر هاي سيسكو در ايران بسيار پرفروش بوده و در صدر توليدكنندگان قرار دارد. لازم به ذكر است اين كمپاني روترهاي مختلفي را با قابليت ها و قيمت هاي مختلفي به بازار عرضه مي نمايد.

منبع : روتر چيست و چگونه كار مي كند

شبكه مجموعه اي از كامپيوتر ها، تجهيزات شبكه و لوازم جانبي است كه توسط يك محيط انتقال و تحت قوانين مشخص براي به اشتراك گذاري منابع و داده ها متصل شده اند. يك مثال از شبكه، اينترنت است كه ميليون ها نفر را در سراسر جهان به هم متصل مي كند. ما سعي كرديم در اين مقاله كليه اطلاعات لازم در رابطه با شبكه هاي كامپيوتري را براي شما گردآوريم.

يك شبكه امكان به اشتراك گذاري منابع شبكه و محاسبات را فراهم مي كند. كاربران ممكن است به منابع ارائه شده توسط دستگاه هاي موجود در شبكه دسترسي داشته باشند و از آنها استفاده كنند، مانند چاپ سند در چاپگر. يك شبكه اجازه مي دهد فايل ها، داده ها و انواع اطلاعات را به اشتراك بگذاريد و به كاربران مجاز اين امكان را مي دهد تا به اطلاعات ذخيره شده در ساير كامپيوترهاي موجود در شبكه دسترسي داشته باشند.

منابع در شبكه به دوسته تقسيم مي شوند:

ـ Shareable: منابعي كه قابل به اشتراك گذاري هستند مثل چاپگر،Folder

ـ UnShareable: منابعي كه غير قابل اشتراك گذاري هستند مثل كيبورد و موس، كارت صدا و …

پروتكل در شبكه به چه معناست؟

پروتكل شبكه مجموعه اي از قوانين است كه نحوه انتقال داده ها بين دستگاه هاي مختلف در يك شبكه را تعيين مي كند. در اصل، به دستگاه هاي متصل اجازه مي دهد بدون توجه به تفاوت در فرايندها، ساختار يا طراحي داخلي آنها با يكديگر ارتباط برقرار كنند. به اين دليل است كه مي توانيد به راحتي با مردم سراسر جهان ارتباط برقرار كنيد و بنابراين نقش مهمي در ارتباطات ديجيتالي مدرن ايفا مي كنند.

انواع اصطلاحات رايج در شبكه:

1. Server: سرور يا سرويس دهنده يك دستگاه يا كامپيوتر است كه خدماتي را در شبكه ارائه مي دهد مانند به اشتراك گذاري داده ها يا منابع بين چندين كلاينت يا انجام محاسبات براي يك كلاينت. يك سرور واحد مي تواند به چندين كلاينت سرويس دهد و يك سرويس گيرنده تنها مي تواند از چندين سرور استفاده كند. همچنيني براي اطلاعات بيشتر مي توانيد به مقاله ي ” سرور چيست و كاربرد آن در شبكه به همراه ويدئو و پادكست” مراجعه كنيد.

1. Client: كلاينت يا سرويس گيرنده يك رايانه يا دستگاه است كه خدمات را از سرور دريافت ميكند. سرور منابعي مانند فايل ها، اطلاعات، دسترسي به اينترنت و اينترانت و قدرت پردازش خارجي را ارائه مي دهد. در مورد پردازش، به هر كاري كه روي سرور انجام مي شود، كار ” server-side” گفته مي شود. هر كاري كه روي كلاينت انجام شود، به طور مشابه ” client-side” ناميده مي شود.

1. Host: هاست يا ميزبان، كامپيوتريا دستگاهي است كه با ميزبانهاي ديگر در شبكه ارتباط برقرار مي كند. ميزبان هاي يك شبكه شامل كلاينت ها و سرورها هستند كه داده ها، خدمات يا برنامه ها را ارسال يا دريافت مي كنند. به طور كلي به هر دستگاه يا سخت افزار كه به شبكه متصل هستند و تبادل اطلاعات دارند هاست گفته مي شود.

انواع شبكه هاي كامپيوتري:

شبكه هاي كامپيوتري از لحاظ وسعت  و گستردگي به چند بخش تقسيم مي شوند.

ـ (Personal Area Network) PAN:

PAN اساسي ترين نوع شبكه كامپيوتري است. اين شبكه فقط براي يك فرد محدود شده است ، يعني ارتباط بين دستگاه ها فقط در محل كار يك فرد متمركز است. محدوده شبكه PAN ده متر از يك فرد به دستگاه ارائه دهنده ارتباطات است.

نمونه هايي از PAN عبارتند از كامپيوتر يا لپ تاپ، USB، تلفن، چاپگر، PDA و موارد ديگر.

 تصوير pan

دونوع شبكه ي PAN وجود دارد:

ـ Wired Personal Area Network: شبكه شخصي بي سيم با استفاده از فناوري هاي بي سيم مانند WiFi، بلوتوث توسعه مي يابد. اين يك شبكه كم برد است.

ـ Wireless Personal Area Network: شبكه شخصي سيم با استفاده از كابل ايجاد مي شود.

ـ (Local Area Network) LAN:

LAN پركاربردترين شبكه است. شبكه محلي يك شبكه كامپيوتري است كه كامپيوترها را از طريق يك مسير ارتباطي مشترك به هم متصل مي كند ، كه در يك محدوده محدود مانند يك ساختمان قرار دارد. LAN شامل دو يا چند كامپيوتر متصل به سرور است. اين يك شبكه بسيار مفيد براي اشتراك منابع مانند فايل ها، چاپنودا و سايراجزاي ديگر است. ساده ترين نوع شبكه LAN اتصال كامپيوتر و چاپگر در خانه يا محل كار شما است. به طور كلي، LAN به عنوان يك نوع رسانه انتقال استفاده مي شود. دو فناوري مهم درگير در اين شبكه عبارتند از اترنت و Wi-fi.

ـ (Metropolitan Area Network) MAN:

شبكه متروپوليتن يا MAN شامل يك شبكه كامپيوتري در كل شهر، محوطه دانشگاه يا يك منطقه كوچك است. اين نوع شبكه، كامپيوترها را در يك فاصله جغرافيايي از طريق يك مسير ارتباطي مشترك بر روي يك شهر يا منطقه شهري متصل مي كند. سازمان هاي دولتي از MAN براي اتصال به شهروندان و صنايع خصوصي استفاده مي كنند. در MAN ،LAN هاي مختلف به يكديگر متصل شده اند.

ـ (Wide Area Network) WAN:

WAN يك نوع شبكه كامپيوتري است كه كامپيوترها را در فاصله جغرافيايي وسيعي از طريق يك مسير ارتباطي مشترك به هم متصل مي كند. شبكه وسيع شبكه اي است كه در يك منطقه جغرافيايي بزرگ مانند ايالات يا كشورها گسترش مي يابد. يك شبكه گسترده، شبكه اي بسيار بزرگتر از LAN است. شبكه وسيع محدود به يك مكان واحد نيست، بلكه از طريق خط تلفن، كابل فيبر نوري يا پيوندهاي ماهواره اي در يك منطقه جغرافيايي وسيع گسترش مي يابد. رايج ترين مثال WAN اينترنت است.

ـ (Wireless Local Area Network) WLAN:

WLAN (شبكه محلي بي سيم) به شما كمك مي كند تا با استفاده از ارتباطات بي سيم در يك محدوده مانند خانه ، مدرسه يا ساختمان اداري ، يك يا چند دستگاه را به يكديگر متصل كنيد. اين به كاربران اين امكان را مي دهد تا در محدوده تحت پوشش محلي كه ممكن است به شبكه متصل باشد ، حركت كنند. امروزه اكثر سيستم هاي WLAN مدرن بر اساس استانداردهاي IEEE 802.11 است. رايج ترين مثال WLAN، Wi-Fi است.

ـ (Campus Area Network) CAN:

بزرگتر از LAN است اما كوچكتر از MAN. اين يك نوع شبكه كامپيوتري است كه معمولاً در مكان هايي مانند مدرسه يا دانشگاه استفاده مي شود. اين شبكه محدوده جغرافيايي محدودي را پوشش مي دهد ، يعني در چندين ساختمان در محوطه دانشگاه گسترش مي يابد و تمام بخش هاي دانشگاهي را به هم متصل مي كند.

ـ (Storage Area Network) SAN:

يك نوع شبكه كامپيوتري است كه سرعت بالايي دارد و گروهي از دستگاه هاي ذخيره سازي را به چندين سرور متصل مي كند. اين شبكه به LAN يا WAN وابسته نيست. در عوض ، SAN منابع ذخيره را از شبكه به شبكه قدرتمند خود منتقل مي كند. SAN دسترسي به ذخيره اطلاعات در سطح بلوك را فراهم مي كند. نمونه هايي از SAN شبكه اي از ديسك ها هستند كه توسط شبكه اي از سرورها قابل دسترسي هستند. جهت آشنايي با SAN ها مي توانيد به مقاله انواع ذخيره ساز مراجعه نماييد.

ـ System Area Network:

يك نوع شبكه كامپيوتري است كه خوشه اي از كامپيوترهاي با كارايي بالا را به هم متصل مي كند. اين يك شبكه ارتباط محور و پهناي باند بالا است. SAN يك نوع LAN است كه حجم زيادي از اطلاعات را در درخواست هاي بزرگ مديريت مي كند. اين شبكه براي پردازش برنامه هايي كه نياز به عملكرد بالاي شبكه دارند مفيد است.

ـ (Enterprise Private Network) EPN:

EPN يك نوع شبكه كامپيوتري است كه بيشتر توسط مشاغل مورد استفاده قرار مي گيرد و خواهان اتصال امن در مكان هاي مختلف براي به اشتراك گذاشتن منابع كامپيوتر هستند.

ـ (Virtual Private Network) اين نام مجاز نمي باشد:

اين نام مجاز نمي باشد يك نوع شبكه كامپيوتري است كه يك شبكه خصوصي را در سراسر اينترنت گسترش مي دهد و به كاربر اجازه مي دهد داده ها را ارسال و دريافت كند، گويي به شبكه خصوصي متصل شده است، اگرچه اينطور نيست. از طريق اتصال نقطه به نقطه مجازي، كاربران مي توانند از راه دور به يك شبكه خصوصي دسترسي داشته باشند. اين نام مجاز نمي باشد با كاركردن به عنوان رسانه اي كه به شما اتصال شبكه محافظت شده مي دهد، شما را از منابع مخرب محافظت مي كند.

منبع : شبكه چيست 

ابتدا اول در رابطه با Firmware صحبت كنيم كه اصلا چي هست؟ در واقع فريمور برنامه نرم ‌افزاري است كه روي بورد سيستم يا كنترلر قرار دارد. Firmware مسئول رفتارهاي سيستم هنگام روشن شدن آن است. در اين مقاله قصد داريم نحوه ي اپديت firmware هاي سرور hp را شرح دهيم:

شركت hp هر چند وقت يكبار پكيج هايي را براي بروزرساني firmware هاي سرور با نام service pack for proliant (SPP) ارائه مي دهيد كه مي توانيد آن را از سايت HPE دانلود كنيد. توجه داشته باشيد كه معمولاً ورژن هر SPP به صورت يك تاريخ نشان داده مي شود كه اين تاريخ، زمان ارائه آن مي باشد.

هر SPP مي تواند شامل بسياري از آپديت ها براي بروزرساني چند سرور باشد اما بايد به اين نكته توجه كرد كه هرچه سرورها قديمي تر شوند سهم آنها از اين بروزرساني كمتر خواهد شد. شما براي اينكه دستگاه خود را آپديت كنيد بايد بدانيد از كدام ورژن هاي ارائه شده استفاده كنيد. بعضي از ورژن ها به صورت full هستند و تمامي ابزارها را آپديت مي كنند، اما در بعضي ديگر ممكن است لازم باشد شما ابزار ها را به صورت جدا آپديت كنيد.

Firmware چيست و چگونه كار ميكند؟

Firmware يك برنامه نرم افزاري يا مجموعه دستورالعمل هاي برنامه ريزي شده روي يك دستگاه سخت افزاري است. اين دستورالعمل هاي لازم براي نحوه ارتباط دستگاه با سخت افزار ديگر را ارائه مي دهد. در واقع فريمور امكان كنترل كردن دستگاه را براي شما فراهم مي كند.

اما چگونه مي توان نرم افزار را بر روي سخت افزار برنامه ريزي كرد؟

سيستم عامل معمولاً در فلش ROM يك دستگاه سخت افزاري ذخيره مي شود. در حالي كه ROM “حافظه فقط خواندني” است، ROM فلش را مي توان پاك كرد و دوباره نوشت، زيرا در واقع نوعي حافظه فلش است.

مي توان firmware را “نيمه دائمي” دانست زيرا در همان حالت باقي مانده است مگر اينكه توسط به روزرساني، به روز شود. براي اينكه بتوانيد با سيستم عامل جديد كار كنيد شايد لازم باشد سيستم عامل برخي از دستگاه ها مانند هارد درايو ها و كارت هاي ويديو، كارت هاي گرافيكي، كنترلر هاي RAID را به روز كنيد. سازندگان درايو CD و DVD اغلب به روزرساني سيستم عامل را در اختيار شما قرار مي دهند كه به درايوها امكان خواندن رسانه هاي سريعتر را مي دهد. گاهي اوقات توليدكنندگان به روزرساني firmware را ارائه مي دهند كه به راحتي دستگاه هاي آنها كارايي بيشتري دارند.

SPP چيست؟

سرويس پك HP يا Service Pack for ProLiant يا SPP يكي از سيستم هاي ارائه شده توسط شركت HPE است كه براي بروزرساني سرورهاي Proliant استفاده ميشود. مجموعه اي از فريمورها، درايورها و smart component هاست كه از طريق ابزار sum در محيط شما اجرا مي شود. SPP در واقع پكيجي از ISO است. اين راهكار، از نرم افزار SUM به عنوان ابزار پياده سازي استفاده مي كند.

Smart Update Manager (SUM) چيست؟

Smart Update Manager (SUM) و Service Pack for ProLiant (SPP) با همديگر ايجاد Hewlett Packard Enterprise Smart Update Technology مي كنند، براي حل مشكل به روزرساني هاي وقت گير، گراني قيمت و خطا.

SUM ابزاري نوآورانه براي به روز نگه داشتن سيستم عامل، درايورها و نرم افزار سيستم HPE ProLiant ، HPE Synergy ،HPE BladeSystem و HPE Moonshot زيرساخت ها و گزينه هاي مرتبط با آن است. سخت افزار نصب شده و نسخه هاي فعلي سيستم عامل، درايورها و نرم افزار سيستم را كشف مي كند، يك توصيه به روز رساني ارائه مي دهد ، و

به روزرساني ها را به منظور كارآمد براي كاهش تأثير بر عمليات اعمال مي كند.

 رابط هاي مختلفي براي اعمال به روزرساني ها فراهم مي كند ، بنابراين مي توانيد رابط متناسب با نيازهاي خود را انتخاب كنيد. سرورها را در حالت آفلاين يا آنلاين ، به صورت محلي يا از راه دور از طريق مرورگر وب يا تعاملي يا خودكار به روز كنيد.

ويژگي هاي كليدي HPE SUM:

1. سهولت مديريت سرور را افزايش مي دهد: Smart Update Manager (SUM) اجازه مي دهد تا تعمير و نگهداري ادمين ها از طريق كنسولي كه دارايGUI ، CLI يا تعاملي مبتني بر مرورگر انجام شود، بنابراين زمان سفر كاركنان كاهش مي يابد.
2. در تركيب با Service Pack براي ProLiant (SPP)، يك راه حل كامل براي روشن و فعال نگه داشتن سيستم هاي HPE با جديدترين سيستم عامل و درايورها ارائه مي دهد.
3. ادغام هاي SUM با HPE OneView و HPE iLO Amplifier Pack اجازه مي دهد سيستم عامل، درايور و نرم افزار سيستم را از داخل HPE OneView و HPE iLO Amplifier به روز كنيد.
4. اطلاعات يكپارچه در مورد وابستگي ها، از جمله HPE Onboard Administrator و HPE Virtual Connect، براساس آزمايش گسترده هر Service Pack براي ProLiant (SPP)
5. ويژگي هاي استقرار از جمله گزارش هاي زنده كه اطلاعات دقيق فرآيند به روزرساني هدف را ارائه مي دهند.
6. افزايش عملكرد، انعطاف پذيري و امنيت: (SUM) بدون نياز به عوامل يا ساير نرم افزارهاي نصب شده دائمي در گره هاي هدف فعاليت مي كند.
7. عملكرد پايه شامل اعتبار سنجي، اختصاص خطوط اصلي در به روزرساني هدايت شده، فيلتر پويا، فيلتر كردن با مدل سرور و امكان بارگيري خطوط اصلي از سرور
8. به روزرساني هاي ضد دستكاري ارائه مي دهد، زيرا به روزرساني سيستم عامل فقط از طريق HPE iLO قابل دسترسي است و به صورت ديجيتالي معتبر است.
9. معماري بسيار كارآمد فناوري Smart Update به يك برنامه قدرتمند و در عين حال سبك با مقياس پذيري عالي و همچنين مستقل و همچنين يكپارچه با HPE OneView ،HPE iLO Amplifier Pack و Intelligent Provening منجر مي شود.
10. پشتيباني گسترده از سيستم عامل آنلاين و به روزرساني درايور، براي فعال شدن فقط به يك راه اندازي مجدد نياز داريد كه منجر به كاهش زمان خرابي مي شود.
11. فهم و استفاده از اسناد با قالب و محتواي سازگار آسان است.

Smart Update (SUT) چيست؟

يكي ديگر از ابزار هاي بروزرساني فريمور ها و درايو ها ي سرور hp در كنار sum است. ابزارهاي Smart Update (SUT) يك افزونه SUM است كه HPE OneView و سرورهاي HPE iLO Amplifier Pack را قادر مي سازد تا به صورت خودكار به روزرساني ها را انجام دهند تا عمليات IT را كاهش دهند.

SUT يك ابزار سيستم عامل (OS) است كه توانايي انجام آنلاين سيستم عامل و يا به روزرساني درايور را از طريق شبكه مديريت HPE iLO سرورها بدون نياز به اعتبار سيستم عامل فراهم مي كند. SUT از ويندوز، لينوكس (RedHat و VMware ESXi) پشتيباني مي كند.

HPE Smart Update Tools (HPE SUT) توانايي انجام هر دو سيستم عامل و به روزرساني درايورهاي سيستم عامل را بصورت آنلاين و بدون نياز به داشتن مدارك در HPE OneView و بدون تخريب سرعت شبكه توليد فراهم مي كند.

ويژگي هاي HPE Smart Update Tools:

1. سهولت مديريت: HPE OneView و iLO Amplifier Pack را قادر مي سازد تا به طور خودكار به روزرساني ها را انجام دهد تا عمليات IT را كاهش دهد.
2. پشتيباني از وابستگي و مديريت توالي بين درايورها و سيستم عامل.
3. به روزرساني ها با استفاده از SUT از طريق شبكه مديريت HPE iLO بدون نياز به اعتبار سيستم عامل انجام مي شود.
4. زمان خرابي را كاهش مي دهد: Smart Update Tools (SUT) تعداد راه اندازي مجدد مورد نياز براي فعال سازي را محدود مي كند.
5. به روزرساني آنلاين براي نصب سريع و به روزرساني در دسترس است.

در ادامه قصد داريم آموزش تصويري Service Pack Proliant را توضيح دهيم:

پس از دانلود ورژن SPP موردنظر خود به صورت فايل ISO بايد ان را در فلش بوتيبل شده كپي كنيد. توجه داشته باشيد كه گاهي اوقات لازم است براي نصب يك سري برنامه ها بر روي سرور ها و استوريج هاي hp از برنامه ي مخصوص سرور HP با نام USB Key Utility براي بوتيبل كردن فلش استفاده كنيد.

USB Key Utility يك برنامه Windows است كه محتواي Intelligent Provisioning يا SPP و ساير تصاوير CD يا DVD را در درايو فلش USB كپي مي كند. پس از كپي كردن داده ها در درايو فلش USB، به جاي استفاده از CD يا DVD ،Intelligent Provisioning يا SPP را از درايو فلش USB اجرا كنيد. اين فرايند در عمليات Headless-Server سودمند است. همچنين با اجازه دادن به كاربر براي بازيابي تصاوير خود از وب و سفارشي كردن آنها در صورت لزوم، ذخيره سازي، حمل و نقل و استفاده از مطالب را ساده مي كند.

ابتدا باهم آموزش USB Key Utility را خواهيم ديد:

1ـ ابتدا نرم افزار USB Key Utility را از سايت HP دانلود كنيد.نرم افزار را اجرا و بر روي گزينه ي NEXT كليك كنيد.

2ـ در ادامه با قبول كردن شرايط و مقررات گزينه ي NEXT را زده و ادامه دهيد.

3ـ در اين مرحله با توجه به اين كه فلش ديسك ما بوتيبل است يا خير يكي از گزينه ها را انتخاب مي كنيم: گزينه ي اول براي زماني است كه فلش ما بوتيبل نشده است و گزينه ي دوم براي وقتي است كه فلش ما بوتيبل شده است بهتر است هميشه گزينه ي اول را انتخاب كنيم تا درصورتي كه از بوتيبل بودن فلش خود اطمينان نداريم اين كار را مجدد انجام دهيم.

4ـ در اين مرحله فايل مورد نظر را انتخاب مي كنيم، گزينه ي اول براي مواردي كه فايل انتخابي شما از روي CD يا DVD است، گزينه ي دوم انتخاب فايل ISO است اين گزينه را انتخاب كرده و به مرحله ي بعد مي رويم.

5ـ در اينجا نرم افزار هشدار ميدهد كه در صورت بوتيبل شدن فلش ديسك شما فرمت مي شود و اطلاعات داخل ان پاك مي شود OK مي كنيم.

6ـ در مرحله ي اخر اطلاعات فايل ISO در داخل فلش بوتيبل شده كپي مي شود. پس از پايان كار ميتوانيد فلش را جدا كرده و به سرور متصل كنيد.

حال مي توانيم Service Pack Proliant را برروي سرور نصب كنيم:

سرور را روشن يا ريستارت كرده و فلش را متصل مي كنيم. پس از بوت شدن سرور با فلش تصوير زير را مشاهده مي كنيم.

1ـ با دو دستور مواجه مي شويم:

ـ دستور اول بروزرساني سرور به صورت اتوماتيك و دستور دوم بروزرساني به صورت دستي است.

ـ گزينه ي دوم را انتخاب كرده و پيش مي رويم.

2ـ اجازه مي دهيم لود شود.

3ـ در اين قسمت زبان موردنظر يعني English را انتخاب مي كنيم و گزينه ي accept را زده و next مي كنيم.

4ـ در صفحه ي بعد دو گزينه داريم: سمت چپ (Firmware Update) و سمت راست (Smart Storage Administrator SSA).در برخي از ورژن هاي SPP ممكن است گزينه ي سومي به نام Insight Diagnose وجود داشته باشد كه براي تست سخت افزار ها در اختيار كاربران قرار مي گيرد.

5ـ Firmware Update را انتخاب مي كنيم.

6ـ سه مرحله مشاهده مي كنيم. بايداجازه دهيم مراحل يكي يكي طي شوند.

ـ مرحله 1 (inventory): در اين مرحله كليه سخت افزار ها بررسي مي شوند تا مشخص شود كدام سخت افزار ها نياز به بروزساني دارند. اجازه ميدهيم اين مرحله كامل شود پس از اجراي كامل در پايين صفحه گزينه ي next فعال مي شود. Next مي كنيم.

ـ مرحله 2 (review): در اين قسمت ما مي توانيم ليستي از سخت افزار هايي كه اپديت انها در اين SPP اورده شده است را مشاهده كنيم. در سمت راست installing version و available version يعني نسخه ي فعلي و نسخه ي جديدتر را مشاهده مي كنيم، اگر سخت افزاري نياز به اپديت داشته باشد گزينه ي كنار ان فعال است. اما ما مي توانيم هركدام را كه خواستيم فعال يا غيرفعال كنيم سپس در پايين صفحه گزينه ي deploy را مي زنيم.

ـ مرحله 3 (Deployment): در اين مرحله تمام بروزرساني هاي كه در مرحله ي قبل انتخاب كرديم انجام مي شوند. اين مرحله ممكن است كمي زمانبر باشد. پس از پايان دكمه ي Reboot را زده و اجازه ميدهيم سرور ريستارت شود.

اكنون كار به اتمام رسيده وسرور ما اپديت شده.

توجه داشته باشيد در حالي كه گزينه ي اول كه اپديت به صورت اتوماتيك است را انتخاب كنيد، مستقيم به مرحله 3 مي رويد و سيستم به طور خودكار تمامي سخت افزارهاي در دسترس را شناسايي كرده و اپديت مي كند.

منبع : چگونه سرويس پك hp را اپديت كنيم؟

سرور چيست؟

به صورت كلي مي توان گفت سرور، سيستمي است كه وظيفه سرويس دهي و ارائه خدمات به ساير سيستم هاي ديگر را بر عهده دارند. سيستم هايي كه از سرور خدمات دريافت مي كنند، تحت عنوان خدمات گيرنده يا كلاينت (Client) شناخته مي شوند. دواقع اين سرورها يا سيستم هاي سرويس‌دهنده، كامپيوتري هستند كه در طول شبانه‌روز به‌طور مداوم به شبكه جهاني اينترنت متصل بوده و داراي سخت‌افزارها و نرم‌افزارهاي اختصاصي است.

يك كامپيوتر خانگي هم كه سيستم هاي ديگر به آن متصل هستند و خدمات دريافت مي كنند، يك سرور به شمار مي آيد. در حقيقت تنها تفاوت آن با ساير كامپيوتر هاي خانگي امكان اتصال آن به شبكه و ارائه خدمات به ساير سيستم ها است. اين كار به كمك برنامه ها و تنظيماتي كه بر روي آن پياده شده اند، امكان پذير مي شود.

براي مثال زماني كه شما سايت هاي مختلفي را در مرورگر خود وارد مي كنيد و به استفاده از خدمات آن ها مي پردازيد، در واقع شما نقش سرويس گيرنده يا همان كلاينت را بازي مي كنيد.همچنين سيستمي هايي كه تحت شبكه به شما اين خدمات را ارائه مي كنند، سرور يا سرويس دهنده نام دارند.

انواع سرورهاي بر اساس زيرساخت: 

ـ سرور اشتراكي: 

اين نوع سرورها همانطور كه از نامش پيداست داراي منابع اختصاصي نبوده و داراي محدوديت سخت افزاري هستند. در واقع در اين سرورها ممكن است چندين سايت يا هاست وجود داشته باشد و مشكل سايت‌ها ممكن است بر روي سايت‌هاي ديگر تاثير بگذارد. به طور كلي اين سرورها به‌صورت مشترك در اختيار كاربران قرار مي‌گيرند.

از معايب سرورهاي اشتراكي مي توان به محدود بوده منابع و همچنين امنيت پايين اشاره كرد. به همين دليل اين سرورها براي شركت ها و سازمان هاي بزرگ مناسب نيستند. در واقع تنها زماني مي توان از اين سرورها استفاده كرد كه شركت كوچك و يا تازه تاسيس است و مي خواهد در هزينه هاي خود صرفه جويي نمايد. 

ـ سرور مجازي: 

در اين نوع سرورها يك سرور فيزيكي با استفاده از نرم افزاري هاي مجازي سازي به بخش هاي كوچكتر تقسيم مي شود. هر كدام از اين بخش ها به طور مستقل به همراه سيستم عامل و اپليكيشن هاي خود اجرا مي شوند. 

البته لازم به ذكر است كه منابع اين نوع سرورها بسته به نوع سيستم مجازي ساز مي تواند اختصاصي و يا اشتراكي باشد. البته نوع سخت افزار در اين نوع سرورها نيز اهميت دارد. در واقع اين نوع سرورها حد واسط ميان سرورهاي اشتراكي و اختصاصي مي باشد كه در اين صورت شما به منابع بيشتري دسترسي داريد.

در سرورهاي مجازي، سايت‌هايي كه روي يك سرويس‌دهنده و يا وب سرور قرار مي‌گيرند، به مراتب كمتر از سايت‌هاي موجود در سرورهاي اشتراكي هستند. به‌همين دليل فضاي بيشتري را در اختيار خواهيد داشت. بسته به نوع مجزاي ساز، منابعي كه در اختيار مشتريان قرار مي‌گيرد مي‌تواند كاملاً اختصاصي و يا مشترك باشد. هدف از ارائه سرور مجازي در واقع كاهش هزينه‌ها مي‌باشد.

ـ اختصاصي:

اين نوع سرورها بر خلاف سرورها اشتراكي براي وب سايت‌هاي پربازديد، شركت‌ها و سازمان‌هاي بزرگ مانند فروشگاه‌هاي آنلاين كه نياز به امنيت، سرعت‌بالا، پهناي باند مناسب و دسترسي بالا براي نصب هرگونه نرم‌افزار يا ايجاد تغييرات دارند، مناسب مي باشند.

كاربران اين سرورهاي اختصاصي در CPU، رم، فضاي ذخيره سازي و پهناي باند كاملا اختصاصي ميزباني خواهند شد. خريد سرور اختصاصي براي توسعه دهندگان وب و اپليكيشن يك انتخاب مناسب به حساب مي آيد زيرا براي نصب نرم‌افزار و ايجاد تغييرات محدوديتي ندارند. مورد ديگري كه بايد در رابطه با اين سرورها بدانيد اين است كه هزينه سرورهاي اختصاصي با توجه به نوع سيستم‌عامل، منابع و منطقه جغرافيايي متغير است. اين نوع سرور‌ها به علت انعطاف بالايي كه دارند مي‌توانند پاسخگوي نرم افزارهاي متعدد و گوناگوني باشند كه بر روي آنان نصب مي‌شوند.

ـ سرور كولوكيشن يا ديتاسنتر:

سرور Colocation به امكان ارائه فضاي رك،IP مورد نياز، پهناي باند و تامين برق مورد نياز تجهيزات شبكه و سرورها، گفته مي شود كه همه اين خدمات براي نگهداري سخت‌افزار در ديتاسنتر است كه توسط شركت هاي ارائه كننده هاستينگ ارائه مي شود.

در خدمات Co-Location (كولوكيشن)، سخت‌افزار و تجهيزات سروري شما به شركت هاي هاستينگ تحويل داده خواهد شد، آنها نيز پس از تحويل آن ‌را در بستر شبكه ديتاسنتر نصب نموده و دسترسي‌ هاي لازم براي كنترل سرور را در اختيار شما قرار خواهند داد. با ارائه اين خدمات از سوي شركت هاي هاستينگ، ماهانه مبلغي به عنوان هزينه اجاره رك و همچنين در صورت انجام ساير خدمات از سوي خدمات گيرنده دريافت خواهد شد.

همانطور كه گفته شد در اين نوع سرور، سخت افزار‌ها مانند، هارد سرور، رم سرور و CPU سرور توسط كاربر خريداري شده و به دلخواه او نصب مي‌گردد. تمامي نيازهاي نرم افزاري سرور مانند نصب سيستم عامل و نصب نرم افزارها هم توسط كاربر صورت مي‌پذيرد. همچنين مالك سرور اجازه دسترسي به سرور را دارد. لازم به ذكر است كه در كولوكيشن تنها هزينه‌هاي مربوط به نگهداري سرور از كاربر دريافت مي‌شود كه طبيعتاً هزينه‌ها به شكل چشمگيري كاهش مي‌يابند. 

ـ سرور Cloud يا ابري:

اين سرورها كه از قابليت اطمنيان بالايي برخوردار بوده همان سرورهاي مجازي اختصاصي هستند كه در زيرساخت رايانش ابري ايجاد و مديريت مي شوند. فضاي كلود به تعداد نامحدودي از دستگاه‌ها اجازه مي‌دهد تا به عنوان يك سيستم واحد عمل كنند. اين سرورها مقياس‌پذيري و هزينه كمتري نسبت به سرورهاي ديگر مانند سرور اختصاصي دارند.

سرور ابري از مشكلات سخت افزاري كه ممكن است در سرورهاي فيزيكي رخ دهد به دور بوده و پايدارترين گزينه براي شركت هايي است كه مي خواهند هزينه كمتري داشته باشند. سرورهاي ابري سرويس سريع‌تري ارائه مي‌دهند در نتيجه با هزينه مشابه سرور فيزيكي منابع و خدمات سريع‌تري دريافت خواهيد كرد. همچنين بروزرساني آن بسيار آسان و سريع است.

انواع سرور :

ـ Web سرور:

وب سرورها نرم افزارها يا سخت افزارهايي هستند كه امكان دسترسي به محتوا را از طريق اينترنت فراهم مي كند. اين نوع سرور، همانطور كه از نامش پيداست، مخصوص ميزباني وب سايت ها مي باشد و با استفاده از سرويس هاي خاص ارتباط بين آدرس ها و كاربران شبكه هاي اينترنتي را با صفحات وب فراهم مي نمايد. درواقع كاربرد آن به طور ويژه در حوزه ي وب هاستينگ و راه اندازي سايت مي باشد.

ـ Standelone سرور:

به سروري گفته مي شود كه هيچ وابستگي به منبع خارجي ندارد و بدون اين وابستگي به كاربران خود خدماتي را ارائه مي نمايد. در واقع اين سرورها زيرشاخه و يا زيرساخت يك شبكه بزرگتر محسوب نمي شود.

ـ Name سرور:

Name Server ها قسمت مهم Domain Name System يا DNS هستند كه وب سايت ها با استفاده از آنها امكان استفاده از نام دامنه را به جاي آي پي آدرس ها مي دهند.

ـ Printer سرور:

كامپيوتر يا دستگاهي است كه از طريق شبكه به يك يا چند پرينتر و تعدادي كلاينت متصل شده و پس از دريافت فرمان پرينت از كلاينت ها آن را به پرينتر مناسب منتقل مي كند. Fax Server نيز مشابه با اين سرور است كه تفاوت آن ارتباط با دستگاه هاي فكس بجاي پرينتر است.

ـ Fax سرور:

همانطور كه گفته شد دقيقه مشابه Printer Server مي باشد.

ـ غير مجاز مي باشد سرور:

اين سرورها در واقع واسط ميان كلاينت ها و سرورهاي ديگر هستند و هنگامي كه كاربر بخواهد اطلاعاتي چون فايل، صفحات وب و ساير منابع را از سرور ديگري دريافت كند، به  غير مجاز مي باشد server متصل مي شود. 

ـ Sound سرور:

سروري كه دسترسي و استفاده از ابزارهاي صوتي همچون كارت صدا را مديريت مي كند.

ـ Application سرور:

سروري است كه توانايي اجراي برنامه هاي نرم افزاري خاصي را داشته و كاربران از روي كامپيوتر هاي خود مي توانند به نرم افزارها دسترسي داشته باشند.

ـ Database سرور:

 اين مدل معمولا در اختيار سازمان هاي بسيار بزرگ قرار داده مي شود و به صورت است كه Database مورد استفاده يك نرم افزار يا سرويس كه توسط كاربران بر روي كامپيوتر هاي آن ها مورد استفاده قرار مي گيرد، بر روي سرور قرار مي گيرد و تمام كاربران و كامپيوتر هاي متصل از يك ديتابيس مشترك كه بر روي سرور مي باشد، استفاده مي كنند و اطلاعات نيز به صورت يكپارچه و متمركز ذخيره سازي و پردازش مي گردد.

ـ File سرور:

فايل سرور، سيستم مديريت و ذخيره سازي فايل است و سروري است كه دسترسي به فايل‌ها را فراهم مي‌كند يعني به عنوان مكان ذخيره سازي مركزي فايل است كه چندين سيستم مي‌توانند به آن دست يابند. در واقع فايل هاي مورد نياز يك مجموعه بر روي سرور قرار مي گيرد و كاربران مختلف از كامپيوتر هاي مختلف مي توانند به فايل ها دسترسي داشته باشند كه امكان محدود كردن دسترسي ها براي هر كاربر به صورت ويژه نيز وجود دارد.

ـ Game سرور:

علاقه مندان به بازي هاي كامپيوتري مي توانند به اين سرورها متصل شده و به صورت آنلاين به انجام بازي هاي گروهي بپردازند. اين نوع سرور درواقع Application Server هايي هستند كه تنها براي بازي استفاده مي شوند.

ـ Home سرور:

سروري براي منازل مسكوني است كه از طريق يك شبكه خانگي و اينترنت به ساير دستگاه هاي داخل خانه خدمات ارائه مي دهد.

ـ Media سرور:

اين نوع از سرور مربوط به اشتراك Media مي باشد. براي مثال يك ويديو يا فايل صوتي بر روي سرور قرار مي گيرد و كاربران مي توانند بدون نياز به دانلود فايل آن را بر روي كامپيوتر خود مشاهده كنند.

ـ Communication سرور:

از اين سرور براي راه اندازي سرويس هاي ارتباطي استفاده مي شود. كه در آن هر كاربر و يا كامپيوتر به عنوان يك end point مي توانند با اتصال به سروري كه براي اين منظور راه اندازي شده است با ديگر كاربران در ارتباط باشد و متن ها موارد مورد نياز را به كاربر يا end point مقابل خود ارسال كند، كه ميزان دسترسي ها و ارتباطات هر فرد با افراد ديگر نيز توسط سرويس هاي  امنيتي كنترل مي گردد.

ـ Computing سرور:

اين سرور براي انجام پردازش و محاسبه استفاده مي گردد، به اين صورت كه در زماني كه پردازنده هاي يك كامپيوتر براي پروسه يا كاربري خاصي كافي نمي باشند، مي توان با اتصال اين كامپيوتر به يك سرور ديگر از پردازنده هاي سرور نيز در كنار پردازنده هاي كامپيوتر كاربر استفاده نمود.

ـ Mail سرور:

اين سرورها همانطور كه از نامشون پيداست براي ارسال ايميل استفاده مي شوند. به اين صورت كه بر روي سرور يك سرويس ارسال ايميل يا WebMail قرار مي گيرد و خدمات و تراكنش هاي ارسال ايميل از طريق آن سرور انجام مي گردد.

سيستم عامل سرور و انواع آن:

سرور ها داراي نرم افزار و سيستم عامل هاي مختص به خود هستند كه بر روي اين كامپيوتر ها نصب مي شود. از اين جمله سيستم‌ عامل‌‌ سرور مي توان به سيستم عامل هاي هاي مختلف Linux و Windows Server اشاره كرد. به همين دليل در هنگام نصب سيستم عامل سرور بايد به كاربرد سرور و نرم افزار هايي كه بر روي آن نصب شده است توجه داشت. از جمله اين سيستم عامل ها مي توان به: 

ـ لينوكس: پر استفاده ترين سيستم عامل در دنياي ميزباني وب به حساب مي آيد و از دلايل آن مي توان به رايگان بودن و متن باز بودن آن اشاره كرد. اين حالت باعث مي شود كه ارتقاي نرم افزاري و كارهاي مديريتي به سادگي و بدون نياز به موارد اضافي انجام شود. و تمامي توزيعات لينكوس مانند CentOS، Fedora Core و Debian را شامل مي شود.

ـ ويندوز: مطمئنا اكثراً با اين سيستم عامل آشنايي داريد و با يك رابط گرافيكي رو به رو هستيد كه شباهت زيادي به كامپيوتر خانه تان دارد. اگر شما پروژه اي داريد كه آن را با استفاده از تكنولوژي ASP.NET نوشته ايد شما نياز داريد براي اجراي آن از ويندوز سرور استفاده كنيد. تمامي ورژن هاي مختلف ويندوز مانند windows 7 , 8 , 10 وwindows server  را شامل مي شود .

تفاوت ميان Workstation، سرور و PC:

ـ PC و يا كامپيوترهاي شخصي: نوعي از سيستم است كه براي استفاده فردي ساخته شده و كاربردهاي فراواني دارد. آنها نسبت به Workstation ها و سرورها بسيار ابتدايي بوده و تنها براي برخي نيازهاي ابتدايي مورد استفاده قرار مي گيرند.

ـ Workstation يا ايستگاه كاري: ايستگاه كاري و يا Workstation به رايانه اي گفته مي شود كه براي استفاده فردي ساخته شده و نسبت به كامپيوترهاي شخصي عملكرد بالاتري دارند.

ـ سرورها: سرور ها سخت افزارهاي بسيار قدرتمندي بوده كه از قطعات سخت ‌افزاري خاصي تشكيل شده ‌است كه داراي بالاترين پردازش و عملكرد مي باشند. اين دستگاه هاي بسيار قدرتمند مي توانند پاسخگوي درخواست‌هاي متعدد كاربران، باشند.

تفاوت ميان Workstation، سرور و PC را از چند منظر بررسي خواهيم كرد:

ـ از لحاظ قدرت:

به طور كلي قدرت ايستگاه هاي كاري از PC ها و قدرت سرورها از Workstation بالاتر مي باشد. لازم به ذكر است اگر سيستمي با قدرت كافي انتخاب نكنيد، بهره‌وري و توليد و خلاقيت و رضايت كارمند و كاربر را محدودخواهيد كرد. ابتدا لازم است نيازهاي كاربر شناسايي گردد و همچنين نرم افزارهايي كه ممكن است در طول كار به آنها نياز داشته باشد. پس از آن با توجه به نيازهاي كاربر سيستم مورد نياز خريداري گردد.

ـ از لحاظ قيمت:

در حالت ايده آل سيستمي كه داراي قيمت مناسب و بيشترين كارايي باشد، سيستم مناسبي است. اگر سيستمي بيش از نياز خود خريداري كنيد بايد بيشتر هم هزينه نماييد. به طور كلي قيمت Workstation ها از PC بيشتر بوده و از سرورها كمتر است. هميشه گران بودن نشانه خوبي نيست زيرا استفاده از يك ايستگاه كاري براي كاربري كه اصلا به قابليت هاي آن احتياجي ندارد كاري بيهوده است و يا حتي مي تواند كار آن را سخت نمايد.

ـ از لحاظ ظاهري:

از لحظ ظاهري PC ها و Workstation ها به يكديگر بسيار شباهت داشته اما سرورها بسيار تفاوت دارند.

امنيت در سرورها:

در حال حاضر امنيت در سرور لينوكس و امنيت سرور ويندوز بيشتر مورد بحث و استفاده است. اين دو سيستم عامل داراي ساختار و نحوه كاركرد كاملا متفاوتي بوده و تنها در برخي موارد وجه اشتراك دارند. در سرور لينوكس، معمولا سرور با سيستم عامل minimal تحويل داده مي شود كه البته با نياز كاربر براي سرويس دهي در وب كاملاً مناسب است.

خدمات امنيتي در سازمان ها و ارگان ها بايد همگام با تغييرات در عصر جديد به روز رساني شود. خدمات امنيت اطلاعات مجموعه‌اي است از سرويس هاي امنيتي كه گستره بزرگي از نيازهاي اطلاعاتي و امنيتي سرور هاي شركت‌ها و سازمان‌ها را در بر مي‌گيرد. انتشار نرم افزارهاي جاسوسي و مخرب توسط عوامل داخلي و خارجي يا نشت اطلاعات حياتي توسط اين عوامل مي تواند نمونه اي از اين تهديدات باشد. 

حالا راهكارهاي ايجاد امنيت در سرور شامل:

1ـ تست نفوذ پذيري:

تست نفوذ (penetration test) يك روش سيستماتيك و برنامه ريزي شده است كه آسيب پذيري ها و حفره هاي امنيتي سرور، شبكه و منابع و برنامه هاي متصل به آن را چك مي كند. اين سرويس كه در دسته اول قرار مي‌گيرد حملات هكرها بر روي اهداف مورد نظر را شبيه سازي كرده و پس از تشخيص حفره‌هاي امنيتي راهكارهاي مناسب براي امن نمودن آنها ارائه مي‌كند. تست شفاف،تست جعبه سياه،تست جعبه خاكستري از انواع تست هاي نفوذ مي باشند.

2ـ راه اندازي SIM:

يكي از راهكارهاي كليدي براي حفظ امنيت يك سازمان، استفاده از محصولاتي هستند كه SIM يا Security Information Management نام دارند. اين سيستم نرم افزاري است كه تمامي لاگ‌هاي سيستم هاي مختلف را جمع آوري كرده و در صورت تشخيص يك رفتار غير منتظره و يا اصطلاحا يك Bad Behavior در لاگ‌هاي سيستم عكس العمل نشان مي‌دهد.

3ـ راه اندازي IDS/IPS:

IDS/IPS سيستم‌هاي تشخيص و جلوگيري از نفوذ ترافيك موجود در شبكه را با جزئيات بيشتري نسبت به فايروال تحليل مي‌كنند. ابزارهاي IDS و IPS ترافيك را بررسي و هر بسته‌ي اطلاعات را با پايگاه داده‌اي از مشخصات حملات شناخته شده مقايسه مي‌كنند.

4ـ نصب و راه اندازي FIREWALL:

فايروال هاي نرم افزاري بر روي سيستم عامل ها نصب شده و ترافيك ورودي و خروجي به شبكه يا سيستم عامل را كنترل مي كنند. اينگونه فايروال هاي بيشتر مصارف خانگي، سازمان ها و شركت هاي كوچك و متوسط را به خود اختصاص داده اند.

5ـ مديريت حفره هاي امنيتي:

نرم افزارهاي مديريت سبب به روز رساني و رفع حفره هاي امنيتي كه موجب صرفه جويي در زمان و هزينه و پهناي باند شبكه هاي كوچك و بزرگ شده و در كمترين زمان ممكن به ارائه گزارش امنيتي سيستم هاي داخل شبكه و به روزرساني آنها مي پردازند.

6ـ جلوگيري از حملات سيملينك:

سيملينك امكاني است كه توسط آن مي توان ارجاعي از يك فايل يا دايركتوري را در مسير ديگري ايجاد كرد. براي مثال فايل test.php در مسير home/test قرار دارد. اگر بخواهيم فايل test.php در مسير ديگري براي مثال home/sample نيز قابل مشاهده، اجرا و حتي ويرايش باشد مي توان از symlink استفاده كرد. اين امكان در بسياري از سيستم عامل ها پشتيباني مي شود اما نام و عملكرد آنها با هم متفاوت است.

7ـ امنيت در سطح سخت افزار:

جالب است بدانيد كه امنيت در سطح سخت افزار، بسيار قابل اعتماد تر از امنيت نرم افزاري است. تراشه هاي رمز گذاري شده، سامانه هاي تشخيص بيومتريك و…بسيار دقيق تر از Fire Wall ها، سيستم هاي ضد ويروس و سيستم هاي احراز هويت عمل مي كنند.

انواع سرور از لحاظ برند:

سرورها در انواع و برندهاي مختلفي در بازار موجود هستند اما شايد انتخاب از ميان آنها كمي دشوار باشد. از جمله برندهاي معروف در زمينه توليد سرور DELL، HPE و Cisco هستند. اما حال اين سوال پيش مي آيد كه شما از ميان سرورهاي DELL، HPE و Cisco كدام را براي ديتا سنتر خود انتخاب مي كنيد؟

ـ سرور سيسكو: اگرچه سرورهاي Cisco در ميان سرورها از محبوبيتي برخوردار نمي باشند اما هنوز هم مي توانيم از خانواده سرورهاي Cisco UCS به مزايايي دست يابيم. از جمله سرورهاي سيسكو مي توان به سرورهاي Blade UCS B-Series، سرورهاي رك UCS Series C، سرورهاي ذخيره سازي UCS-S و UCS E-Series Blade Server for router ISR اشاره كرد.

ـ سرور اچ پي: جزء محبوب ترين سرورها به حساب مي آيند و انواع مختلفي دارند كه شامل DL و ML، Apolo، BL به حساب مي آيد.

ـ سرور Dell: اين سرورها نيز تا حدي محبوبيت دارند از جمله اين سرورها مي توان به سرورهاي PowerEdge Tower و سرورهاي PowerEdge Rack اشاره كرد.

از لحاظ قيمت سرور Dell پايين تر از سرور HPE مي باشد. و از طرفي ديگر سرورهاي سيسكو به دليل آنكه در ايران كمتر استفاده مي شوند از قيمت بالاتري برخوردار هستند.

عوامل مهم در خريد سرور:

10 نكته اصلي كه هنگام خريد يك سرور حتما بايد در نظر داشته باشيد شامل:

1ـ داريورها:

يكي از اولين مواردي كه قبل از تصميم گيري در مورد خريد بايد در نظر بگيريد اين است كه آيا سرور مورد نياز شما پشتيباني درايور لازم را ارائه مي دهد. اگر سرور شما Dell و يا HP نباشد نبايد با درايورهاي ويندوزي مشكل داشته باشيد. با اين حال، درايورهاي سروهاي Linux ممكن است به آساني در دسترس نباشند. حتما اين عامل را در نظر داشته باشيد و بدون در نظر گرفتن آن اقدام به خريد نكنيد.

2ـ Redundancy:

هنگام خريد سرور حتما اين نكته را در نظر داشته باشيد تا بتوانيد سرور را متناسب باز نياز خود پيكربندي نماييد. براي مثال برخي از سرورها به شما اين امكان را مي دهند تا حافظه مورد نياز خود را نصب نماييد. در حالي كه برخي ديگر ممكن است داراي يك شكاف اضافي باشند كه مي توانيد از آن جهت نصب يك ماژول حافظه يدكي استفاده كنيد. به اين ترتيب مي توانيد هنگامي كه يك حافظه دچار اختلال در عملكرد شود از حافظه يدكي كمك بگيريد.

3ـ قابليت Hot-swappable:

اين قابليت سبب مي شود بدون خاموش كردن سرور برخي از اجزاي آن را تعويض نماييد. براي مثال سرورهايي هستند كه در رابطه با برخي اجزا مانند رم سرور از اين قابليت پشتيباني مي كنند و مي توانيد رم آنها را در زمان روشن بودن دستگاه تعويض نماييد.

4ـ Form factor:

اگر مي خواهيد سرور خريداري شده خود را درون رك قرار دهيد، هنگام خريد اندازه سرور و رك را در نظر بگيريد زيرا هنگام قرار گرفتن آن در رك بايد از فضاي كافي جهت تبادل جريان هوا، برخوردار باشد. توجه داشته باشيد كه سرورهاي 2U و 4U نسبت به سرور 1U به فضاي رك بيشتري نياز دارند.

5ـ تخمل خطاي رم:

نكته ديگري كه درهنگام خريد سرور جديد بايد در نظر داشت، پشتيباني از فناوري هاي حافظه تحمل پذير خطا ، مانند خطاي تصحيح كد (ECC) است. حافظه ECC مي تواند خطاهاي حافظه تك بيتي را بطور پويا تصحيح كند. حافظه ECC همچنين مي تواند خطاهاي دو بيتي را تشخيص دهد اما نمي توانيد آنها را تصحيح نمايد.

6ـ Storage:

سرورها از نظر حافظه بسيار متفاوت هستند. اگرچه اكثر سرورهاي موجود در بازار امكان استفاده از دو هارد داخلي را دارند، اما در بين آنها استثنائاتي نيز وجود دارد. برخي از سرورها هيچگونه حافظه داخلي ندارند و در عوض داراي يك SAN بوت هستند.اما از طرف ديگر برخي سرورها از تعداد زيادي از حافظه هاي داخلي پشتيباني مي كنند.

7ـ CPU support:

در اين مرحله مي بايست معماري CPU را در نظر بگيريد. امروزه بسياري از سرورهاي موجود در بازار داراي چندين سوكت جهت پشتيباني از انواع مختلف پردازنده هستند. معمولا مديران شبكه هنگام خريد سرور، نياز فعلي خود را در نظر مي گيرند. اما چقدر خوب است كه نياز آينده خود را پيش بيني كرده و بر طبق آن CPU و سرور مورد نياز خود را خريداري نمايند.

8ـ Connectivity:

هر كدام از سرورهاي موجود در بازار داراي يك شبكه داخلي هستند. با اين حال اگر سرور به عنوان سرور ميزبان عمل نمايد اتصال آن به شبكه بسيار مهم مي باشد. Clustering و مجازي سازي به طور معمول به آداپتورهاي شبكه بيشتري نياز دارد تا يك سرور مستقل. در اين حالت يك سرور احتمالاً به طور پيش فرض داراي تعداد كافي آداپتور نخواهد بود اما بايد مطمئن شويم كه سرور ظرفيت اضافه كردن تعداد كافي آداپتور مورد نياز را در خود داشته باشد.

9ـ ظرفيت حافظه:

اگر قصد داريد از سرور جديد خود به عنوان ميزبان مجازي سازي استفاده كنيد، حافظه سرور از اهميت ويژه اي برخوردار مي باشد. حافظه مهمترين منبع در يك محيط سرور مجازي است ، بنابراين شما بايد اطمينان حاصل كنيد كه سرور شامل حافظه كافي براي پشتيباني از تمام سيستم عامل هاي مهمان بدون آنكه كمبودي در حافظه احساس شود را دارد.

10ـ قابليت مديريت:

اگر تعداد كمي سرور در ديتاسنتر خود داريد حتما اطمينان حاصل نماييد كه سرورهاي شما از قابليت مديريت سخت افزاري و نرم افزاري به خوبي پشتيباني مي نمايد. بسياري از سرورهاي موجود در بازار از IPMI پروتكل هاي مديريت استاندارد پشتيباني مي كنند. اما ابزارهاي مديريت نرم افزار، معمولاً اختصاصي هستند به طوري كه نرم افزار مديريتي يك سرور با سرور ديگر متفاوت است.

سرور اچ پي و انواع آن:

همانطور كه گفته شد سرورهاي اچ پي در ميان ساير برندها از محبوبيت بيشتري برخوردار هستند. اين سرورها انواع مختلفي هستند كه شامل:

1ـ خانواده HP ProLiant BL:

سرورهاي BL براي همه‌ي شركت، در مقياس بزرگ، متوسط و كوچك مناسب هستند. اين سرورها به صورت تيغه اي قرار مي گيرند. قرار گرفتن آنها به صورت تيغه اي سبب شده است كه تعداد سرور بيشتري درون رك جاي گيرد. از طرفي سادگي مديريت، قابليت انعطاف بالا و ساختار متفاوت، موجب كاهش هزينه هاي ديتا سنترها و بالا رفتن كيفيت سرويس دهي شده است. قرار گيري سرورها درون تيغه ها بين 8 تا 16 عدد مي باشد. 

2ـ خانواده HP ProLiant DL:

سرورهاي HP ProLiant DL به عنوان پر فروش ترين سرورها در ايران به شمار رفته و جهت استفاده درون رك قرار مي گيرند. از قابليت هاي اين سرورها قابليت انعطاف و مديريت پذيري بالا مي باشد. از جمله سرورهاي سري DL مي توان به  مدلهاي سري DL700 ،DL500 ،DL300 ،DL100 و DL900 اشاره نمود. لازم به ذكر است كه  سري DL360 و DL380 به عنوان پر فروش ترين سرورها در ايران مي باشند.

3ـ خانواده HP ProLiant ML:

سرورهاي HP ProLiant ML انعطاف پذير و قابل ارتقاء مي باشد و براي دفاتري كه داراي شعب مختلف هستند مناسب مي باشند. سرورهاي اچ پي ML به صورت قفسه اي هستند. به عبارتي قابليت اين سرورها در مقايسه با سرورهاي سري DL هيچ كم و كاستي ندارند و علاوه برآن مزيت هاي بيشتري نيز مانند عدم وابستگي آنها به رك را دارا مي باشند. البته اگر تمايل داشته باشيد مي توانيد آن را در رك جاي دهيد. از جمله اين سرورها مي توان به سري ML100 و ML300 اشاره كرد.

4ـ خانواده HP ProLiant SL:

سرورهاي HP ProLiant SL براي محيط هايي در مقياس بزرگ طراحي شده اند. اين مدل از سرورها براي ميزباني وب، خدمات ابري و براي شركت هايي با محاسبات بالا مناسب مي باشد. خانواده سرورهاي SL امكان استقرار و پردازش سريع و هزينه عملياتي پايين تر را فراهم مي آورد.

منبع : سرور چيست و كاربرد آن در شبكه